Ryzyko rozwoju odleżyn
Pacjenci najczęściej cierpią z powodu odleżyn w przypadku, gdy są zmuszeni długo pozostawać nieruchomi w łóżku lub na wózku inwalidzkim, bez możliwości zmiany pozycji. Zwiększone ryzyko rozwinięcia odleżyn występuje zazwyczaj na oddziale intensywnej terapii (OIT), gdzie pacjent bardzo często jest podłączony do respiratora, cewników moczowych, sekwencyjnych urządzeń uciskowe, wlewów dożylnych do stałego podawania np. środków wazoaktywnych na niedociśnienie oraz nie ma możliwości zmiany pozycji.
Odleżyny rozwijają się, gdy dopływ krwi do skóry i leżących pod nią tkanek jest blokowany przez dłuższy z uwagi na mechaniczny ucisku miejscowy, prowadzący do niedotlenienia i martwicy tkanek. W większości przypadków, odleżyny mają istotny wpływ na zachorowalność, śmiertelność i jakość życia pacjentów. Odleżyny występują u 1-4 na 10 pacjentów poddanych hospitalizacji. Wykazano, że koszty leczenia odleżyn są 2,5 razy wyższe niż profilaktyka a także, co najważniejsze, że można zapobiegać aż 95% wszystkich odleżyn.
Zapobieganie powstawaniu odleżyn
W niektórych przypadkach, odleżyny mogą rozwijać się bardzo szybko - czasami mogą pojawić się w ciągu zaledwie godziny.
W celu leczenia odleżyn stosuje się różne środki, np.:
- Ocena ryzyka wystąpienia odleżyn
Ilekroć pacjent wchodzi na oddział i nie można a priori wykluczyć ryzyka rozwoju odleżyn, należy dokonać oceny ryzyka wystąpienia odleżyn za pomocą powszechnie stosowanego narzędzia np. skala Bradena. W zależności od poziomu ryzyka, we właściwym czasie należy wdrożyć odpowiednie środki zapobiegawcze.
- Częste zmiany pozycji
Możliwość jak najczęstszej zmiany pozycji pacjenta leżącego w łóżku jest jednym z najlepszych sposobów zapobiegania odleżynom. Zaleca się zmianę pozycji pomiędzy leżeniem na plecach i bokach przynajmniej co 2 godziny. W większości przypadków, należy stosować poduszki w celu podniesienia części ciała szczególnie narażonych na rozwój odleżyn, tj. pięty, kostki, a nawet kolana. W przypadku, gdy u pacjenta rozwinęły się odleżyny, należy unikać kładzenia się lub siadania na miejscach dotkniętych urazem, ponieważ może to spowodować pogłębienie odleżyny. Jeżeli pacjent nie jest w stanie sam się obrócić, musi zrobić to przy pomocy pracownika służby zdrowia. Pacjentom na wózkach inwalidzkich zaleca się zmianę pozycji co najmniej co 15 do 30 minut.
- Ocena stanu skóry
Należy przeprowadzać regularną ocenę wzrokową stanu skóry pod kątem wszelkich oznak rozwoju odleżyn. Każda zmiana na skórze musi zostać udokumentowana, aby zapobiec powstawaniu odleżyn.
- Monitorowanie odżywiania i nawadniania
Istotna jest również stała kontrola wagi pacjenta i monitorowanie wszelkich zmian. Dobrze zbilansowana dieta może przyczynić się do zmniejszenia ryzyka rozwoju odleżyn. Pacjenci, u których już wystąpiły odleżyny, powinni spożywać posiłki o wysokiej kaloryczności, taką jak sery, mięso ryb i jaja, aby przyspieszyć proces gojenia. W razie potrzeby, pacjenci powinni skonsultować się z dietetykiem w celu rozwiązania niektórych problemów związanych z odżywianiem, żuciem i połykaniem, jak również w celu ustalenia odpowiednio zbilansowanej diety.
- Obniżenie ucisku, zapobieganie tarciom i utrzymanie odpowiedniej wilgoci miejscowej
Polecamy stosowanie oferowanych przez nas miękkich opatrunków Askina® DresSil® Sacrum i Askina® Heel w połączeniu z kremem osłonowym Askina® Barrier Cream i olejkiem Linovera®.
Nietrzymanie i ograniczanie zawilgocenia
W przypadku nietrzymania, pocenia lub wysięku należy wdrożyć odpowiednie działania ograniczające poziom zawilgocenia. W większości przypadków należy stosować produkty osłonowe w celu zarządzania poziomem nawilżenia obszaru skóry wraz z zabiegami pielęgnacji skóry, aby utrzymać ją w czystym i suchym stanie. W przypadku pacjentów cierpiących na nietrzymanie moczu i stolca niezbędne jest również mycie skóry za pomocą mydła nieperfumowanego o naturalnym, zrównoważonym pH oraz unikanie stosowania kremów na bazie oleju z uwagi na fakt, że tego rodzaju środki mogą negatywnie wpływać na poziom wchłaniania produktu.
W celu skutecznego zapobiegania uszkodzeniom naskórka w wyniku nietrzymania moczu, zaleca się stosowania kremu osłonowego Askina® Barrier Cream. Preparat pełni funkcję trwałej bariery ochronnej na skórze pacjentów nietrzymających moczu, którzy są szczególnie narażeni na drażniące działanie moczu i stolca. Po nałożeniu, produkt szybko się wchłania, pozostawiając niewidoczną, oddychającą warstwę wodoszczelną. Skutecznie nawilża bardzo suchą skórę.
Poprawa stanu skóry i profilaktyka
W celu ochrony skóry pacjentów przed czynnikami zewnętrznymi, poprawy jej odporności i przywrócenia krążenia kapilarnego, zaleca się stosowanie preparatu Linovera®. Jest to roztwór nadmiernie dotlenionych kwasów tłuszczowych stosowanych w profilaktyce i leczeniu odleżyn I stopnia. Zwiększona zawartość kwasu linolowego poprawia lecznicze właściwości produktu. Wyciągi roślinne - aloes i centella asiatica - działają ochronnie na skórę i wspomagają proces gojenia.
W badaniu prospektywnym, u żadnego z pacjentów wysokiego ryzyka leczonych profilaktycznie olejem Linovera® nie stwierdzono odleżyn.
Stosowanie Askina® Heel i Linovera® w połączeniu z pełną oceną ryzyka i zweryfikowanymi metodami zapobiegania odleżynom, B. Braun oferuje kompletne rozwiązanie w celu zapobiegania odleżynom pięt. W grupie 26 pacjentów, u których zastosowano proponowany schemat leczenia, wszystkie zmiany ustąpiły w ciągu 6 tygodni
Askina® DresSil® Sacrum, umożliwia zapobieganie i leczenie odleżyn w obszarze krzyżowym. Może być stosowany w połączeniu z kremem osłonowym Askina® Barrier Cream, który jest również wskazany do stosowania na nieuszkodzony naskórek, działając jako warstwa ochronna i osłonowo, chroniąc przed nawilgoceniem i maceracją skóry spowodowaną nietrzymaniem moczu lub płynami ustrojowymi. Krem osłonowy Askina® Barrier Cream chroni wrażliwą, delikatną i bardzo suchą skórę, w tym obszar wokół rany, a także zapobiega podrażnieniom skóry.
Askina® DresSil® Sacrum i Askina® Heel mogą być stosowane również w przypadku ran, ponieważ zapewniają wilgotne środowisko, sprzyjające naturalnym warunkom gojenia.