Dlaczego konieczna jest poprawa zastawek wodogłowia?
Wodogłowie, czyli nadmierne nagromadzenie płynu mózgowo-rdzeniowego w mózgu może dotykać osoby ze wszystkich grup wiekowych. Leczenie wodogłowia wymaga przeprowadzenia operacji i stanowi główny powód determinujący konieczność operacji mózgu. Od lat 60-tych, główną metodą interwencji chirurgicznej jest umieszczanie zastawek. Należy jednak zauważyć, że tradycyjne zastawki cechują się bardzo wysokim wskaźnikiem awaryjności i nawet dziś leczenie wodogłowia nadal wiąże się z dużym obciążeniem dla pacjentów i powoduje niepewność u lekarzy prowadzących leczenie.
Uważamy, że obecna sytuacja w dziedzinie leczenia wodogłowia jest nie do przyjęcia i należy wdrożyć lepsze rozwiązania - skuteczne i niezawodne zastawki dla neurochirurgów w celu poprawy życia pacjentów.
Wyzwania związane ze stosowaniem zastawek w celu leczenia wodogłowia
Zastawki ratują życie pacjentów, lecz pomimo wieloletniej praktyki związanej z implantacją zastawek i stałego rozwoju technologii, cechują się one wysokim wskaźnikiem awaryjności. Ponadto, tradycyjne zastawki nie uwzględniają działania sił grawitacyjnych w zależności od postawy ciała, mających wpływ na ich wydajność. Powikłania związane z nadmiarem drenażu mogą wymagać przeprowadzanie wielu ponownych operacji, które są uciążliwe dla pacjentów i wiążą się z nieuniknionym ryzykiem związanym z zabiegiem operacyjnym.
Dowiedz się więcej o wyzwaniach
Ponowne zabiegi i powikłania
Wysokie wskaźniki awaryjności wciąż kładą się cieniem na skuteczności zastawek. Co do zasady szacuje się, że 40% zastawek ulega awarii w ciągu 2 lat, a 98% w ciągu 10 lat, bez rozróżnienia pomiędzy zaworami konwencjonalnymi a programowalnymi. Prawie co czwarta osoba dotknięta schorzeniem doświadcza powikłań, a w zakresie ich ograniczania poczyniono niewielkie postępy. Najczęstszą przyczyną powikłań mechanicznych jest niedrożność zastawki lub cewników, ale stosunkowo często zgłaszane jest także występowanie nietraumatycznego krwiaka podtwardówkowego, stanowiącego potencjalne powikłanie nadmiernego drenażu.
Usterka mechaniczna
Uszkodzenie mechaniczne jest najczęstszą przyczyną determinującą konieczność wykonywania wielokrotnych przeglądów zastawek, a spośród uszkodzeń dominującą przyczyną jest niedrożność cewnika lub zastawki. Należy jednak zwrócić uwagę na możliwość wystąpienia również uszkodzenia poszczególnych elementów zastawki, np. w miejscach naprężeń lub usterek spowodowanych wadami konstrukcyjnymi.
Przypadkowe przeprogramowanie
Ustawienia ciśnienia w zaworach regulacyjnych mogą zostać przeprogramowane za pomocą pól magnetycznych o niskiej intensywności, występujących powszechnie we współczesnym świecie. Smartfony, słuchawki, tablety, a nawet zabawki z magnesami, wywierają udowodniony wpływ na zmianę ustawień ciśnienia zaworów zastawek.
W przypadku zastawek, optymalne ustawienie ciśnienia ma ogromne znaczenie dla pacjenta. Dlatego też nie dziwi fakt, że możliwość przypadkowej regulacji zastawek w codziennym życiu stanowi powód do niepokoju i prowadzi do dużej niepewności zarówno wśród pacjentów, jak i lekarzy.
Każdy pacjent jest inny
Podczas doboru zastawek istotne jest, aby odpowiednio dobrać typ zastawki do indywidualnych potrzeb każdego pacjenta w zależności od rodzaju wodogłowia oraz przewidywanych potrzeb w zakresie postępowania pooperacyjnego.
Czy pacjenci przechodzą optymalne, zindywidualizowane leczenie?
Pacjenci różnią się między sobą pod względem efektywnej różnicy ciśnień hydrostatycznych między komorami mózgu a jamą brzuszną, stanowiącej główną przyczynę nadmiernego drenażu, lecz także pod względem ciśnienia wewnątrzbrzusznego. Dobór optymalnego ciśnienia otwarcia zastawki to skomplikowany proces, rodzący możliwość wystąpienia niedostosowania na linii pacjent-zawór.
Niezbędne korekty niedopasowania zastawek serca pacjenta, powikłania związane z nadmiernym drenażem i wysokim wskaźnikiem koniecznych przeglądów zastawem wymaga czasochłonnych badań kontrolnych i przeprowadzania kolejnych zabiegów, które są uciążliwe dla pacjentów i nieuchronnie związane z ryzykiem powikłań okołooperacyjnych. Wszystkie te kwestie wywierają dodatkową presję na ograniczony czas lekarzy i chirurgów, obarczonych dodatkowym stresem z powodu coraz większego obciążenia pracą i ograniczonego czasu konsultacji.
Czy konwencjonalne zastawki regulowane to najlepszy możliwy sposób leczenia?
Leczenie za pomocą konwencjonalnych zastawek regulowanych jest nierozłącznie związane z poszukiwaniem kompromisu:
- Obniżenie ciśnienia otwarcia w celu uzyskania lepszego wyniku pacjenta niesie ze sobą ryzyko nadmiernego drenażu w pozycji siedzącej lub stojącej.
- Wpływ działania siły grawitacji na pacjenta pozostającego w pozycji stojącej stanowi częstą przyczynę typowych powikłań związanych z nadmiernym drenażem, takich jak wilgoć i krwawienie podtwardówkowe, które mogą prowadzić do silnych bólów głowy i mdłości.
- Dostosowanie ciśnienia w zaworach do wyższych ciśnień w celu skompensowania nadmiaru wody może prowadzić do nadmiaru wody w pozycji leżącej na plecach.
Ciśnienie otwarcia musi być często wielokrotnie regulowane, aż do osiągnięcia odpowiedniego kompromisu pomiędzy pozycją pionową i poziomą. Ciśnienie otwarcia musi być często wielokrotnie regulowane, aż do osiągnięcia odpowiedniego kompromisu pomiędzy pozycją pionową i poziomą u każdego z pacjentów. Niestety, pacjenci nigdy nie mają możliwości korzystania z optymalnego ciśnienia otwarcia zarówno w pozycji leżącej, jak i stojącej.
Co można usprawnić?
Pomimo wielu indywidualnych czynników wpływających na dobrostan pacjenta, jedna kwestia jest w 100% pewna: Wszyscy pacjenci są narażeni na wpływ siły grawitacji na drenaż płynów mózgowo-rdzeniowych w pozycji stojącej. Ten wpływ jest odczuwalny nie tylko przez kilka godzin dziennie, lecz może sięgać do 16 godzin - każdego dnia. Przezwyciężenie efektu grawitacyjnego powiązanego z postawą ciała może pomóc w zapobieganiu nadmiernemu drenażowi i poprawić wyniki pacjenta.
Odzyskaj pewność! Zastawkami grawitacyjne!
Zastawki grawitacyjne dają neurochirurgom możliwość regulacji wpływu sił grawitacyjnych zależnych od pozycji, w której znajduje się pacjent, tak aby uzyskać jak najlepsze wyniki leczenia pacjenta i istotnie zmniejszyć ryzyko powikłań związanych z nadmiernym drenażem.
[1] Lutz BR, Venkataraman P, Browd SR. New and improved ways to treat hydrocephalus: Pursuit of a smart shunt. Surg Neurol Int 2013;4(Suppl 1):S38-50.
[2] Beuriat PA, Puget S, Cinalli G et al. Hydrocephalus treatment in children: long-term outcome in 975 consecutive patients. J Neurosurg Pediatr 2017 20:10-18
[3] Merkler AE, Ch‘ang J, Parker WE, Murthy SB, Kamel H. The Rate of Complications after Ventriculoperitoneal Shunt Surgery. World Neurosurg 2017 98:654-658
[4] Browd SR., Ragel BT., Gottfried ON. and Kestle JR. Failure of cerebrospinal fluid shunts: part I: Obstruction and mechanical failure. Pediatr Neurol 2006 34(2): 83-92
[5] Ozturk S, Cakin H, Kurtuldu H, Kocak O, Erol FS, Kaplan M. Smartphones and Programmable Shunts: Are These Indispensable Phones Safe and Smart? World Neurosurg 2017 102:518-525
[6] Spader HS, Ratanaprasatporn L, Morrison JF, Grossberg JA, Cosgrove GR. Programmable shunts and headphones: Are they safe together? J Neurosurg Pediatr 2015 16:402-405
[7] Strahle J, Selzer BJ, Muraszko KM, Garton HJ, Maher CO. Programmable shunt valve affected by exposure to a tablet computer. J Neurosurg Pediatr 2012 10:118-120
[8] Anderson RC, Walker ML, Viner JM, Kestle JR. Adjustment and malfunction of a programmable valve after exposure to toy magnets. Case report. J Neurosurg 2004 101:222-225
[9] Zuzak TJ, Balmer B, Schmidig D, Boltshauser E, Grotzer MA. Magnetic toys: forbidden for pediatric patients with certain programmable shunt valves? Childs Nerv Syst 2009 25:161-164
[10] Freimann FB, Sprung C. Shunting with gravitational valves--can adjustments end the era of revisions for overdrainage-related events?: clinical article. J Neurosurg 2012;117(6):1197-204.
[11] Gutierrez-Murgas Y, Snowden JN. Ventricular shunt infections: immunopathogenesis and clinical management. J Neuroimmunol 2014;276(1-2):1-8.
[12] Drake JM, Kestle JR, Milner R, et al. Randomized trial of cerebrospinal fluid shunt valve design in pediatric hydrocephalus. Neurosurgery 1998;43(2):294-303; discussion -5.
[13] Pollack IF, Albright AL, Adelson PD. A randomized, controlled study of a programmable shunt valve versus a conventional valve for patients with hydrocephalus. Hakim-Medos Investigator Group. Neurosurgery 1999;45(6):1399-408; discussion 408-11.
[14] Merkler AE, Ch'ang J, Parker WE, et al. The Rate of Complications after Ventriculoperitoneal Shunt Surgery. World Neurosurg 2017;98:654-8.
[15] Chiriac A, Poeata I, Iliescu B. Mechanical failures of ventriculo-peritoneal shunts. Romanian Neurosurgery 2012;XIX(3):226-9.
[16] Woerdeman PA, Cochrane DD. Disruption of silicone valve housing in a Codman Hakim Precision valve with integrated Siphonguard. J Neurosurg Pediatr 2014;13(5):532-5.
[17] Miyake H. Shunt Devices for the Treatment of Adult Hydrocephalus: Recent Progress and Characteristics. Neurol Med Chir (Tokyo) 2016;56(5):274-83.
[18] Powell A, Savin S, Savva N. Physician Workload and Hospital Reimbursement: Overworked Physicians Generate Less Revenue per Patient. Manufacturing & Service Operations Management 2012;14(4):512-28.
[19] Irving G, Neves AL, Dambha-Miller H, et al. International variations in primary care physician consultation time: a systematic review of 67 countries. BMJ Open 2017;7(10):e017902.