Metoda TIVA może być stosowana z wyłącznie jednym lekiem lub z wykorzystaniem szeregu leków. Profil farmakologiczny (farmakokinetyka) leku pomaga wyjaśnić jego implikacje kliniczne, a tym samym pomaga w doborze leków. Do najczęściej stosowanych grup leków należą środki nasenne i leki opioidowe o skróconym czasie działania⁵. Odkrycie Propofolu w latach 70. zrewolucjonizowało stosowanie TIVA. Jest to obecnie jedyny dożylnie aktywny środek nasenny nadający się do indukcji i utrzymania znieczulenia. Techniki TIVA bazujące na Propofolu oferują wiele korzyści, tj. np. szybki powrót świadomości i funkcji psychoruchowych pacjenta, zwiększoną szybkość regeneracji, efekt przeciwwymiotny oraz mniejszą częstotliwość występowania pooperacyjnych nudności i wymiotów⁶. Propofol może być łączony z opioidami, środkami zwiotczającymi mięśnie, NLPZ itp. w zależności od przypadku pacjenta lub rodzaju wykonywanego zabiegu. Przy stosowaniu TIVA metodą TCI, zaleca się stosowanie opioidów o krótkim czasie działania, takich jak Remifentanil. Niedawno zaobserwowano również, że stosowanie metody TIVA wraz z TCI w celu podania Remifentanil i Propofolu umożliwiło skuteczne kontrolowanie reakcji pacjenta podczas zabiegu, pozwalając jednocześnie na szybkie wyjście ze znieczulenia⁷. Podobne wyniki odnotowano również w zabiegach ambulatoryjnych.

Z uwagi na fakt, że TIVA obejmuje przede wszystkim wlew dożylny, należy dokonać wyboru pomiędzy wkłuciem do żył obwodowych lub centralnych. Wybór ten często zależy od stanu pacjenta lub od ilości i rodzaju stosowanych leków. W przypadku krótkotrwałych zabiegów można zastosować cewnik dożylny. U pacjentów, u których przewiduje się konieczność wykonania wlewu po przeprowadzenia operacji (np. u pacjentów w stanie krytycznym) lub u pacjentów, którym zalecono schemat leczenia uwzględniający niekompatybilne leki, zaleca się stosowanie wieloprzewodowego cewnikowania żył centralnych. W przypadku noworodków lub dzieci, można również zastosować zestaw do podawania poprzez żyły ciemieniowe. 

Metodologia wykonywania TIVA wraz z TCI w dużym stopniu zależy od doboru leków, a także wywiera wpływ na sposób ich przygotowania. Wybrane leki mogą, lecz nie muszą być dostępne w gotowych do użycia szklanych/plastikowych fiolkach lub ampułkach. Gotowe do użycia są wciągane bezpośrednio do strzykawek, albo przez filtr. W przypadku leków wymagających mieszania, można zastosować mieszadła bezigłowe i specjalne worki. W niektórych przypadkach można również udostępnić zestawy gotowych procedur określonych dla danego procesu, zawierające wszelkie niezbędne urządzenia, osłony i opatrunki, w zależności od wyboru metody lub kombinacji leków. Tego rodzaju zestawy gotowych procedur mogą poprawić bezpieczeństwo i efektywność całego procesu.

Podobnie jak w przypadku przygotowywania leków i wyboru metody dostępu do pacjentów, stosowanie TIVA wymaga także doboru przyrządu. Do indukcji lub wstrzykiwania środków przeciwbólowych przed indukcją znieczulenia można użyć strzykawki. Do znieczulenia prowadzonego za pomocą metody TCI można użyć inteligentnej pompy do strzykawek. W ostatnim czasie nastąpił gwałtowny rozwój bardziej złożonych pomp infuzyjnych do strzykawek. Aktualnie oferowane pompy, wyposażono w możliwość stosowania algorytmu TCI, z powszechnie stosowanymi algorytmami dla najczęściej stosowanych leków TIVA. Pompy posiadają również dedykowane strzykawki i przedłużacze, umożliwiające jednoczesne podawanie więcej niż jednego leku. W celu łączenia lub dzielenia, można również użyć zaworu 3-drożnego.

Metoda TIVA jako taka nie wspomaga pooperacyjnego leczenia bólu, jednak w przypadku zastosowania w multimodalnym leczeniu bólu np. w połączeniu ze znieczuleniem miejscowym, można zapewnić ciągłość podawania leków znieczulających. Jeśli nie przeprowadza się znieczulenia miejscowego lub jeśli ból pooperacyjny można opanować poprzez wlew dożylnych środków przeciwbólowych, można natychmiast przestawić na tę terapię tę samą inteligentną pompę, co przyczynia się do zwiększenia zadowolenia pacjenta.