CABG (Coronary Artery Bypass Graft - pomostowanie aortalno-wieńcowe)
Arteriotomia
Zabieg arteriotomii powinien być wykonany wystarczająco proksymalnie, aby zapewnić jak największy dostęp do obszaru docelowego tętnicy wieńcowej, a jednocześnie wystarczająco dystalnie, aby uniknąć obszaru niedrożności.
Gałęzie wieńcowe w obszarze mięśnia sercowego często wymagają ostrej preparacji pokrywających je tkanek w celu identyfikacji pola docelowego.
Arteriotomię wykonuje się za pomocą ostrza nr 11, a następnie rozszerza, przy użyciu cienkich nożyczek Pottsa w kierunku proksymalnym i dystalnym.
Arteriotomia powinna odpowiadać średnicy przewodu i być przynajmniej 1,5 razy większa od średnicy dalszej części tętnicy wieńcowej.
Technika zespolenia dystalnego
A. Zespolenie metodą koniec do boku jest wykonywane za pomocą około 12 szwów.
B. Rozpoczynając na godzinie 3 z prawej strony naczynia, szew przeciąga się z zewnątrz do wewnątrz przewodu, a następnie od wewnątrz do zewnątrz w odpowiednim miejscu naczynia docelowego. Dwa dodatkowe szwy zakłada się przed piętką, jeden bezpośrednio w piętce oraz dwa po lewej stronie zespolenia przed opuszczeniem przewodu do naczynia docelowego.
C. Następnie zespolenie zakańcza się przez założenie kolejnych sześciu szwów rozmieszczonych równomiernie w taki sam sposób, w celu uzyskania kształtu kaczego dzioba.
Technika zespolenia proksymalnego
Arteriotomię wykonuje się za pomocą ostrza nr 11, a następnie stosuje się przebijak do tętnic 4 mm, w celu wytworzenia okrągłego otworu w tętnicy.
W większości przypadków zespolenie można wykonać za pomocą 8-10 szwów; istotna jest symetria w odstępach pomiędzy szwami w celu zapewnienia hemostazy.
Wymiana zastawki
Wycięcie płatków zastawki
Na przednim płatku zakłada się szew w celu przemieszczenia go w kierunku chirurga.
Następnie wykonuje się całkowitą resekcję płatka przedniego.
W przypadkach rozległego zwężenia zastawki, może być również wymagana resekcja tylnego płatka.
Implant zastawki
W celu dobrania odpowiedniego wymiaru zastawki, ustala się rozmiar pierścienia
Po założeniu wszystkich szwów na pierścień zastawki, na pierścień protezy zastawki zakłada się szwy wzmocnione teflonem.
Wprowadzenie bioprotezy poprzez delikatną trakcję szwów w celu uniknięcia zaplątania.
Implant zastawki II
Protezę wsuwa się do pierścienia.
Uchwyt jest usuwany po umocowaniu wszystkich szwów, przy jednoczesnym przytrzymaniu bioprotezy przy pierścieniu zastawki.
Proteza mechaniczna jest wszczepiona w nieanatomicznej pozycji i zawsze należy sprawdzić ruchomość płatków
Naprawa zastawki
Annuloplastyka
Urządzenie do annuloplastyki jest zazwyczaj stosowane u pacjentów po naprawie zastawki mitralnej.
Pierwszy krok stanowi ustalenie odpowiedniego rozmiaru pierścienia do annuloplastyki (pomiędzy dwoma spojeniami).
Szwy zastawki zakłada się podłużnie przez pierścień mitralny.
Szwy zakłada się w pierścieniu annuloplastyki, a następnie przybliża. Później są zawiązywane.
Resekcja czworokątna tylnego płatka mitralnego
Najczęstszą wadą powodującą odosobnioną niewydolność zastawki, jest wypadanie zastawki mitralnej, które typowo obejmuje zastawkę P2.
Ograniczona resekcja tej uszkodzonej części płatka (pomiędzy wolnymi brzegami płatków P1 i P2).
Pozostałą szczelinę pomiędzy P1 i P3 zamyka się za pomocą przerywanych szwów.
Zamknięcie mostka
Części mostka są do siebie ponownie zbliżane za pomocą sześciu do ośmiu drutów ze stali nierdzewnej.
W technice łączonej, druty te są przeciągane wokół mostka, z wyjątkiem rękojeści (górnej części mostka), gdzie są one przeciągane przez tkankę kostną.
Należy zachować ostrożność, aby nie uszkodzić wewnętrznych naczyń klatki piersiowej.
